Το καλοκαίρι του 326 πΧ παίρνει να τελειώνει και ο φοβερός στρατός του Μεγαλέξατρου έχει φτάσει στον Υδάσπι ποταμό στην Ινδία.
Εκεί είναι παραταγμένος ο γενναίος βασιλιάς Πώρος με 30000-50000 πεζούς, 3000 ιππείς, 200 πολεμικούς ελέφαντες και 1000 άρματα.
Οι Μακεδόνες έχουν 6000 πεζούς και 5000-7000 ιππείς.
Η στρατηγική του Μεγαλέξαντρου είναι μοναδική.
Αφήνει τον Κρατερό με τη μισή δύναμη στο κυρίως στρατόπεδο και με τους υπόλοιπους τρέχει και περνάει τον Υδάσπι και κυκλώνει τους αντιπάλους.
Επωφελήθηκε και από μία ξαφνική καταιγίδα που κάλυψε το θόρυβο της μετακίνησης των στρατιωτών.
Ο Πώρος αντιστέκεται όσο μπορεί αλλά χάνει τη μάχη.
Ο Αλέξανδρος έχει δει και εκτιμήσει τον ικανό πολεμιστή και στέλνει αγγελιαφόρους ζητώντας να τον δει.
Ο Πώρος πίνει λίγο νερό να ξεδιψάσει και τρέχει να συναντήσει τον νικητή.
Ολοι θαυμάζουν το παράστημα του Πώρου, ήταν πάνω από δύο μέτρα ψηλός και ο Αλέξανδρος προσέχει ότι το ύφος του κάθε άλλο παρά δουλωμένου δείχνει.
Ετσι, με μια μικρή συνοδεία, βγαίνει μπροστά από τις μακεδονικές γραμμές και στέκεται απέναντι στον Πώρο και τον ρωτάει τι θέλει να κάνουνε.
"Να με αντιμετωπίσεις σαν βασιλιά, Αλέξανδρε" ήταν η απάντηση του Πώρου και ο Αλέξανδρος ευχαριστήθηκε και τον έχρισε βασιλιά της Ινδίας προσθέτοντας στο βασίλειό του και άλλες από τις κατακτημένες περιοχές.
Στο γλαφυρό κείμενο του Αρριανού διαβάζουμε τις λεπτομέρειες.
Μετά τη νίκη, ο Αλέξανδρος ιδρύει εκεί δύο πόλεις, τη Νίκαια και την Βουκεφάλα, προς τιμήν του αλόγου του που πέθανε από τις καταπονήσεις.
Ο Αλέξανδρος προχωράει προς τον ποταμό Υφάσι, εκεί όμως εμφανίζονται μετά από δέκα χρόνια οι πρώτες αντιρρήσεις από το στράτευμα. Τους καλεί όλους και προσπαθεί να τους πείσει να προχωρήσουν.
"Ταύτα και τοιαύτα ειπόντος Αλεξάνδρου πολύν μεν χρόνον σιωπή ην ούτε αντιλέγειν τολμώντων προς τον βασιλέα εκ του ευθέος ούτε ξυγχωρείν εθελόντων"
Ο Αλέξανδρος τους προτρέπει επανειλημμένα να πουν τη γνώμη τους, ακόμα κι αν είναι αντίθετη από τη δική του.
"έμενε δε και ως επί πολύ η σιωπή"
Ο θαρραλέος είναι ο στρατηγός Κοίνος, ο γιος του Πολεμοκράτη, που αποφασίζει να μιλήσει και να εκθέσει στον βασιλιά την αντίθετη άποψη.
Μετά από τρεις μέρες ο Αλέξανδρος ανακοινώνει στο στράτευμα ότι αρχίζει η επιστροφή, η προς ανατολάς πορεία έχει πάρει τέλος.
Εκεί είναι παραταγμένος ο γενναίος βασιλιάς Πώρος με 30000-50000 πεζούς, 3000 ιππείς, 200 πολεμικούς ελέφαντες και 1000 άρματα.
Οι Μακεδόνες έχουν 6000 πεζούς και 5000-7000 ιππείς.
Η στρατηγική του Μεγαλέξαντρου είναι μοναδική.
Αφήνει τον Κρατερό με τη μισή δύναμη στο κυρίως στρατόπεδο και με τους υπόλοιπους τρέχει και περνάει τον Υδάσπι και κυκλώνει τους αντιπάλους.
Επωφελήθηκε και από μία ξαφνική καταιγίδα που κάλυψε το θόρυβο της μετακίνησης των στρατιωτών.
Ο Πώρος αντιστέκεται όσο μπορεί αλλά χάνει τη μάχη.
Ο Αλέξανδρος έχει δει και εκτιμήσει τον ικανό πολεμιστή και στέλνει αγγελιαφόρους ζητώντας να τον δει.
Ο Πώρος πίνει λίγο νερό να ξεδιψάσει και τρέχει να συναντήσει τον νικητή.
Ολοι θαυμάζουν το παράστημα του Πώρου, ήταν πάνω από δύο μέτρα ψηλός και ο Αλέξανδρος προσέχει ότι το ύφος του κάθε άλλο παρά δουλωμένου δείχνει.
Ετσι, με μια μικρή συνοδεία, βγαίνει μπροστά από τις μακεδονικές γραμμές και στέκεται απέναντι στον Πώρο και τον ρωτάει τι θέλει να κάνουνε.
"Να με αντιμετωπίσεις σαν βασιλιά, Αλέξανδρε" ήταν η απάντηση του Πώρου και ο Αλέξανδρος ευχαριστήθηκε και τον έχρισε βασιλιά της Ινδίας προσθέτοντας στο βασίλειό του και άλλες από τις κατακτημένες περιοχές.
Στο γλαφυρό κείμενο του Αρριανού διαβάζουμε τις λεπτομέρειες.
[Αρριανού Αλεξάνδρου ανάβασις 5.19]
Μετά τη νίκη, ο Αλέξανδρος ιδρύει εκεί δύο πόλεις, τη Νίκαια και την Βουκεφάλα, προς τιμήν του αλόγου του που πέθανε από τις καταπονήσεις.
Ο Αλέξανδρος προχωράει προς τον ποταμό Υφάσι, εκεί όμως εμφανίζονται μετά από δέκα χρόνια οι πρώτες αντιρρήσεις από το στράτευμα. Τους καλεί όλους και προσπαθεί να τους πείσει να προχωρήσουν.
"Ταύτα και τοιαύτα ειπόντος Αλεξάνδρου πολύν μεν χρόνον σιωπή ην ούτε αντιλέγειν τολμώντων προς τον βασιλέα εκ του ευθέος ούτε ξυγχωρείν εθελόντων"
Ο Αλέξανδρος τους προτρέπει επανειλημμένα να πουν τη γνώμη τους, ακόμα κι αν είναι αντίθετη από τη δική του.
"έμενε δε και ως επί πολύ η σιωπή"
Ο θαρραλέος είναι ο στρατηγός Κοίνος, ο γιος του Πολεμοκράτη, που αποφασίζει να μιλήσει και να εκθέσει στον βασιλιά την αντίθετη άποψη.
Μετά από τρεις μέρες ο Αλέξανδρος ανακοινώνει στο στράτευμα ότι αρχίζει η επιστροφή, η προς ανατολάς πορεία έχει πάρει τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου