Κάθε σούρουπο

-Οταν σουρουπώνει να κλείνεις τα πατζούρια.
Φοβάμαι, της έλεγε.
Και τα έκλεινε.
Κάθε σούρουπο.
Μετά, μία μέρα, έμεινε μόνη της.
Συνέχισε όμως να τα κλείνει, από ανάμνηση,
όχι από συνήθεια.
Τη ζωή, τη μιά ζωή, δεν τη συνηθίζεις.
Και τα έκλεινε.
Κάθε σούρουπο.
Εκτός από το τελευταίο.
Μετά πέρασε πολύς καιρός,
με το ένα παραθυρόφυλλο μόνιμα ανοιχτό
και αυτή,
διακριτικά στο μισόφωτο,
να περιμένει.
Να περιμένει τη ζωή ξανά.
Μετά πέρασε πολύς καιρός.

[η φωτογραφία είναι της Αναστασίας Τζανάκη]