Το Μάρτη του 1832 ο Michael Faraday παραδίδει στη βασιλική εταιρεία επιστημών του Λονδίνου μία σφραγισμένη επιστολή, μαζί με ένα σημείωμα.
Περιέχει κάποιες καθαρά προσωπικές του απόψεις για τον ηλεκτρισμό και τον μαγνητισμό, αποτέλεσμα των ερευνών του. Αυτές τις απόψεις θέλει να τεκμηριώσει πειραματικά και, επειδή αυτό ίσως πάρει καιρό, θέλει να υπάρχουν διατυπωμένες, γιατί μπορεί στο μέλλον να αποδειχθούν ενδιαφέρουσες.
Η επιστολή αυτή ανοίχτηκε το 1938 και προκάλεσε ζωηρή αίσθηση στην επιστημονική κοινότητα.
Ο Faraday φιλοσοφικά απομακρύνεται συνεχώς από την κορυφαία για την εποχή του θεωρία της δράσης από απόσταση [action at a distance] που είχε τη σφραγίδα του κορυφαίου Isaac Newton. Οι αλληλεπιδράσεις, βαρυτικές, ηλεκτρικές και μαγνητικές δεν διαδίδονται ακαριαία, έχουν μια πεπερασμένη ταχύτητα, που πρέπει να ερευνηθεί πειραματικά. Διαισθάνεται και εισάγει την έννοια του πεδίου, χωρίς μαθηματική θεμελίωση βέβαια [κάτι που περίτρανα επιβεβαίωσε ο Maxwell πενήντα χρόνια αργότερα] και κατά βάθος πιστεύει ότι όλα τα πεδία δυνάμεων αλληλεπιδρούν, έχοντας στο βάθος κάτι "κοινό".
Δεν είναι όμως καθόλου εύκολο να τα βάλει κανείς με την αυθεντία του Newton, όπως ο Γαλιλαίος αντιπαρατέθηκε στην απόλυτη κυριαρχία του Αριστοτέλη και, αν μη τι άλλο, χρειάζονται σαφείς πειραματικές ενδείξεις.
Ο Faraday δημιουργεί, με μία μοναδική φυσική διαίσθηση, το πλαίσιο για τη θεωρία της σχετικότητας, που εμφανίστηκε εκατό χρόνια μετά και έχει το ίδιο όραμα με τον Einstein της ενοποίησης των πεδίων. Κανείς τους δεν είχε τη χαρά να δει την επιβεβαίωση της άποψης, καμμία αμφιβολία όμως ότι ήταν και για τους δύο ακλόνητη φιλοσοφική πίστη.
Η σφραγισμένη επιστολή περιέχει τα πιστεύω του για τη διάδοση των αλληλεπιδράσεων σαν παρακαταθήκη για τους επόμενους ερευνητές.
Περιέχει κάποιες καθαρά προσωπικές του απόψεις για τον ηλεκτρισμό και τον μαγνητισμό, αποτέλεσμα των ερευνών του. Αυτές τις απόψεις θέλει να τεκμηριώσει πειραματικά και, επειδή αυτό ίσως πάρει καιρό, θέλει να υπάρχουν διατυπωμένες, γιατί μπορεί στο μέλλον να αποδειχθούν ενδιαφέρουσες.
Η επιστολή αυτή ανοίχτηκε το 1938 και προκάλεσε ζωηρή αίσθηση στην επιστημονική κοινότητα.
Ο Faraday φιλοσοφικά απομακρύνεται συνεχώς από την κορυφαία για την εποχή του θεωρία της δράσης από απόσταση [action at a distance] που είχε τη σφραγίδα του κορυφαίου Isaac Newton. Οι αλληλεπιδράσεις, βαρυτικές, ηλεκτρικές και μαγνητικές δεν διαδίδονται ακαριαία, έχουν μια πεπερασμένη ταχύτητα, που πρέπει να ερευνηθεί πειραματικά. Διαισθάνεται και εισάγει την έννοια του πεδίου, χωρίς μαθηματική θεμελίωση βέβαια [κάτι που περίτρανα επιβεβαίωσε ο Maxwell πενήντα χρόνια αργότερα] και κατά βάθος πιστεύει ότι όλα τα πεδία δυνάμεων αλληλεπιδρούν, έχοντας στο βάθος κάτι "κοινό".
Δεν είναι όμως καθόλου εύκολο να τα βάλει κανείς με την αυθεντία του Newton, όπως ο Γαλιλαίος αντιπαρατέθηκε στην απόλυτη κυριαρχία του Αριστοτέλη και, αν μη τι άλλο, χρειάζονται σαφείς πειραματικές ενδείξεις.
Ο Faraday δημιουργεί, με μία μοναδική φυσική διαίσθηση, το πλαίσιο για τη θεωρία της σχετικότητας, που εμφανίστηκε εκατό χρόνια μετά και έχει το ίδιο όραμα με τον Einstein της ενοποίησης των πεδίων. Κανείς τους δεν είχε τη χαρά να δει την επιβεβαίωση της άποψης, καμμία αμφιβολία όμως ότι ήταν και για τους δύο ακλόνητη φιλοσοφική πίστη.
Η σφραγισμένη επιστολή περιέχει τα πιστεύω του για τη διάδοση των αλληλεπιδράσεων σαν παρακαταθήκη για τους επόμενους ερευνητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου