O Faraday, ο Αρχιμήδης και το ενεργειακό

Την εποχή της επανάστασης του 1821 ο έξοχος ερευνητής Michael Faraday ανεκάλυψε το φαινόμενο της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής.

Αν σπρώξουμε ένα μαγνήτη μέσα σε ένα πηνίο, παράγεται ηλεκτρικό ρεύμα. Το ίδιο συμβαίνει όταν βγάζουμε τον μαγνήτη.

Μια απλή αναπαράσταση μπορείτε να δείτε στη διεύθυνση
http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/electric/farlaw.html

Από κει και πέρα τα πράγματα είναι απλά.
Βάζοντας τον μαγνήτη πάνω σε μία σημαδούρα, θα μπαίνει και θα βγαίνει συνεχώς από το πηνίο, δίνοντας μία αστείρευτη πηγή ενέργειας που προσφέρεται από τον κυματισμό της θάλασσας.

Το ρεύμα αυτό μπορεί να φορτίσει μπαταρίες ή να θερμάνει ηλεκτρικές αντιστάσεις και να χρησιμοποιηθεί από μικρού μεγέθους ατομική χρήση μέχρι μαζική ηλεκτροπαραγωγή.

Μία από τις εκπληκτικές καινοτομίες των νόμων του Faraday ήταν η εξάρτηση του φαινομένου από την ταχύτητα που κινείται ο μαγνήτης, όταν μπαίνει αλλά και όταν βγαίνει από το πηνίο. Τα μέχρι τότε γνωστά φαινόμενα, βαρυτική έλξη και ηλεκτρική έλξη ή άπωση, εξαρτιόντουσαν μόνο από την απόσταση των μαζών ή των φορτίων. Οι φυσικοί της εποχής του Ampere και του Faraday δυσκολεύτηκαν πολύ να δεχτούν τα καινούργια δεδομένα.

Στο παράδειγμά μας βέβαια, την επαναστατική επινόηση του Faraday βελτιώνει η απλή σκέψη του Αρχιμήδη.

Αν η σημαδούρα ανεβοκατεβάζει τη θέση Σ, το πηνίο τοποθετηθεί στη θέση Π και η απόσταση Υ είναι 10πλάσια του Χ, τότε το πηνίο θα ανεβοκατεβαίνει με 10πλάσια ταχύτητα και θα κάνει το φαινόμενο πολύ πιο έντονο.

Σημ.1 Στις αρχές του 2016 εγκαταστάθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης πειραματική μονάδα κυματικής ενέργειας.

Αλλη μία εικόνα από τον πειραματικό σταθμό στη Δανία.