Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Lucius Septimius Bassianus που αργότερα ονομάστηκε Marcus Aurelius Antoninus και Marcus Aurelius Severus Antoninus έζησε από τον Απρίλη του 188 μ.Χ. μέχρι τον Απρίλη του 217 μ. Χ., γιος του Septimius Severus, έμεινε στην ιστορία πιο γνωστός με το παρατσούκλι Καρακάλλας [Caracalla], εξ αιτίας της κουκούλας που φόραγε και την έκανε μόδα στη Ρωμαική αυτοκρατορία.
Κυβέρνησε από το 211 μέχρι το 217, οπότε δολοφονήθηκε από έναν άνδρα της προσωπικής του ασφάλειας.
Το 212 μ.Χ. έξέδωσε το περιβόητο διάταγμα Constitutio Antoniniana .
Τον ίδιο καιρό υποτίμησε το νόμισμα κατά 25% [μειώνοντας την ποσότητα του περιεχόμενου αργύρου] και έτσι μπόρεσε να πληρώσει τους στρατιώτες που υπέφεραν απλήρωτοι για καιρό.
Εμείς, απ' ότι φαίνεται, χαρήκαμε πολύ που πήραμε τότε τον τίτλο του Ρωμαίου πολίτη, άσχετα από τις επιπτώσεις και με υπερηφάνεια αυτοονομαστήκαμε Ρωμιοί.
Κυβέρνησε από το 211 μέχρι το 217, οπότε δολοφονήθηκε από έναν άνδρα της προσωπικής του ασφάλειας.
Το 212 μ.Χ. έξέδωσε το περιβόητο διάταγμα Constitutio Antoniniana .
"In orbe Romano qui sunt, ex constitutione imperatoris Antonini cives Romani effecti sunt"
(Ad Edictum Aedilis Curulis, 22, in Justinian, Digest, 1.5.17)
Ο ιστορικός Cassius Dio (Historiae Romanae, 77.9) μας δίνει μία αναφορά
Η δεύτερη πηγή είναι από κάποιο πάπυρο που βρέθηκε στην Αίγυπτο, με αρκετά δυσανάγνωστα ή φθαρμένα γράμματα
[Αὐτοκράτωρ Καῖσαρ Μά]ρκος Αὐρήλι̣[ος Σεουῆρος] Ἀντωνῖνο[ς] Ε[ὐσεβὴ]ς λέγει•
[ ]η μᾶλλον αν[ ] [τὰ]ς αἰτίας καὶ το[ὺς] λ[ογι]σμοὺ[ς] [ ] [θ]εοῖς [τοῖ]ς ἀθ[αν]άτοις εὐχαριστήσαιμι, ὅτι τῆ[ς] τοιαύτη[ς] [ ]ησμε συ[νετ]ήρησαν. τοιγ[α]ροῦν νομίζω [ο]ὕτω με [ ]ως δύ[ν]ασθαι τῇ μεγαλειότητι αὐτῶν τὸ ἱκανὸν ποι[εῖν] [ὁσ]άκις ἐὰν ὑ[π]εισέλθ[ωσ]ιν εἰς τοὺς ἐμοὺς ἀν[θρ]ώπους [ ]ν θεῶν συνει[σ]ενέγ[κοι]μι. δίδωμι τοῖς συνάπα[σιν] [ ] [κατὰ τ]ὴν οἰκουμένην π[ολιτ]είαν Ῥωμαίων, μένοντος [ ]άτων̣, χωρ[ὶς] τῶν [δε]δειτικίων. ὀ[φ]είλει γὰρ τὸ [ ]νειν πάντα α[ ]α ἤδη κ[α]ὶ τῇ νίκῃ ἐνπεριει[ληφ]αγμα [ ]λώσει [τὴν] μεγαλειότητα [το]ῦ Ῥωμα[ί ] [ ] περὶ τοὺς [ ]υς γεγενῆσθα[ι] ᾗπερ δ[ ] [ ]αλειφ[ ]ων τῶ[ν ἑ]κάστης [ ]ητω[ ] [ ]ος[ ] [ ]θη[ ] [ ]ολω[ ] [ ]το [ ]α [ ]νελλη [ ]μω [ ]υπο [ ]κυ [ ]ιειη [ ]οιεσαν [ ]εγδια [ ] [ ]ος.
[ ]η μᾶλλον αν[ ] [τὰ]ς αἰτίας καὶ το[ὺς] λ[ογι]σμοὺ[ς] [ ] [θ]εοῖς [τοῖ]ς ἀθ[αν]άτοις εὐχαριστήσαιμι, ὅτι τῆ[ς] τοιαύτη[ς] [ ]ησμε συ[νετ]ήρησαν. τοιγ[α]ροῦν νομίζω [ο]ὕτω με [ ]ως δύ[ν]ασθαι τῇ μεγαλειότητι αὐτῶν τὸ ἱκανὸν ποι[εῖν] [ὁσ]άκις ἐὰν ὑ[π]εισέλθ[ωσ]ιν εἰς τοὺς ἐμοὺς ἀν[θρ]ώπους [ ]ν θεῶν συνει[σ]ενέγ[κοι]μι. δίδωμι τοῖς συνάπα[σιν] [ ] [κατὰ τ]ὴν οἰκουμένην π[ολιτ]είαν Ῥωμαίων, μένοντος [ ]άτων̣, χωρ[ὶς] τῶν [δε]δειτικίων. ὀ[φ]είλει γὰρ τὸ [ ]νειν πάντα α[ ]α ἤδη κ[α]ὶ τῇ νίκῃ ἐνπεριει[ληφ]αγμα [ ]λώσει [τὴν] μεγαλειότητα [το]ῦ Ῥωμα[ί ] [ ] περὶ τοὺς [ ]υς γεγενῆσθα[ι] ᾗπερ δ[ ] [ ]αλειφ[ ]ων τῶ[ν ἑ]κάστης [ ]ητω[ ] [ ]ος[ ] [ ]θη[ ] [ ]ολω[ ] [ ]το [ ]α [ ]νελλη [ ]μω [ ]υπο [ ]κυ [ ]ιειη [ ]οιεσαν [ ]εγδια [ ] [ ]ος.
Ο πάπυρος Gissensis 40
Εχοντας δεινά οικονομικά και θέλοντας να μαζέψει χρήματα για νέες εκστρατείες, έδωσε σε όλους τους ελεύθερους ανδρες της Αυτοκρατορίας τον τίτλο του Ρωμαίου πολίτη.
Ετσι βρέθηκαν όλοι να οφείλουν φόρους, όπως ακριβώς και οι μέχρι τότε Ρωμαίοι πολίτες. Τον ίδιο καιρό υποτίμησε το νόμισμα κατά 25% [μειώνοντας την ποσότητα του περιεχόμενου αργύρου] και έτσι μπόρεσε να πληρώσει τους στρατιώτες που υπέφεραν απλήρωτοι για καιρό.
Εμείς, απ' ότι φαίνεται, χαρήκαμε πολύ που πήραμε τότε τον τίτλο του Ρωμαίου πολίτη, άσχετα από τις επιπτώσεις και με υπερηφάνεια αυτοονομαστήκαμε Ρωμιοί.
Δεν ξέρω, 1800 χρόνια μετά, αν έχει ανακληθεί το Constitutio Antoniniana, το όνομα και το αντίστοιχο καμάρι όμως δεν μας έλειψε ακόμα και στην "αριστερή" ποίηση [Ρωμιοσύνη κλπ]
Die Constitutio Antoniniana und Papyrus Gissensis 40 I.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου